همه ی ما بچه که بودیم الاکلنگ سوار شدیم

بازی دونفره که همیشه یکی پایینه  تا دیگری بالا باشه

و این جایگاه بالا و پایین که در حال تغییره بین دونفر روی هم رفته

تعادلی رو ایجاد میکنه از لذت طرفین که باعث ادامه ش میشه

حالا هم که بزرگتر شدیم روابطی داریم که ظاهرا متفاوته اما

به نظرم حفظ تعادلش دقیقا از همون قانون الاکلنگ پیروی میکنه

اما تو یه رابطه ی بالغ درک و احترام و گذشت که ناشی از

 علاقه ست , به غرور و خودخواهی غلبه میکنه

درسته که طرفین رابطه لازم که غرورشون رو کنار بگذارن و گاهی

گذشت کنن اما نباید شخصیت و غرورشون رو تو رابطه له کنن 

و خودشون رو نادیده بگیرن چون اونجوری تعادل لازم برای ادامه

 از بین میره!

اما اگر رابطه نابالغ باشه , ناگهان میبینی که طرف مقابلت

همین که پاش به زمین رسید , تو رو روی هوا رها میکنه و

 تو میمونی و درد زمین خوردن...

در حالی که میشد برای خارج شدن از این الاکلنگ (که هر یک از

طرفین بازی حق دارن که خاتمه بدن بهش تو هر زمان )از قبل

صحبت کرد و تعادلی رو برقرار کرد تا هر دو نفر پاشون

رو زمین باشه

برای همین اینجا نشونه هایی از حس های بالغ و واقعی رو نوشتم

تا هم  حسهای خودم رو بسنجم و هم حسهایی که بهم

ابراز میشه

شما هم هر نشونه ای از این حسها به ذهنتون میرسه خوشحال

میشم که اینجا به اشتراک بگذارین

ـحسهای ناب و واقعی قسمتی از وجود آدما میشن

ـحسهای ناب و واقعی همونطور که کم کم بوجود میان ,کم کم هم

از بین میرن

ـحسهای واقعی  همونطور که به دلایل مختلف و درست و معتبر

بوجود میان , به دلایل مختلف و درست و معتبر هم از بین میرن

ـ حسهای واقعی همونقدری که تو گفتار میان تو عمل هستن

ـحسهای واقعی باعث رفتار و کرداری میشن که که هیچ منتی

پشتش نیست و دلیلش تنها محبت و حسی هست که

وجود داشته و در مقابلش انتظاری وجود نداره

ـحسهای واقعی آنچنان رنگ و بویی میبخشن که شرایط

سخت و غیر قابل تحمل رو هم قابل تحمل میکنن

ـحسهای واقعی تو شرایط مختلف تغییر ماهیت نمیدن و

ثبات دارن

ـحسهای واقعی کمال طلب نیستن و میدونن که انسان

 جایز الخطاست

ـحسهای واقعی زیاد بوجود نمیان تو زندگی هر آدمی

ـحسهای واقعی ایجاد اعتماد میکنن و فواصل و تعارف هارو

بر میدارن از میان و پیش از قضاوت دفاعیات متهم رو گوش میکنن!

ـحسهای واقعی مملو از توقعاتی نیستن که پنهانشون

 کرده باشی و انتظار برآورده شدن داشته باشی!

ـحسهای واقعی شونه به شونه میگذاره افراد رو کنار هم

نه که مقابل هم قرارشون بده!

ـحسهای واقعی با تشویق کسی بوجود نمیان و با حرفهای

دیگران هم از بین نمیرن

ـحسهای واقعی تو هر جا و هرچیزی که باهاش در ارتباط

هستن نشونه هایی میگذارن که با ازبین بردن اون نشونه ها

و یادگار ها از بین نخواهند رفت

ـحسهای واقعی سپر غرور رو کنار میزنن و به جای

خود بزرگ بینی و به دنبال برتری ها بودن و محق دونستن

 خودت , به دنبال برابری ها و رشد هماهنگ و خود رو به جای

 دیگری گذاشتن و گاهی حتی عذر خواهی کردن و یا عذری رو

پذیرفتنه!

ـحسهای واقعی نمودار سینوسی نیستن که روزی قلب رو

به تپش بیارن و روزی حتی مرگ اون حس رو لمس نشه کرد

ـحسهای واقعی و بالغ به دنبال مقصر نیستن و به دنبال رفع عامل

ناراحت کننده هستن

ـحسهای واقعی نه با پول خریداری میشن و نه زیبایی

اینها تنها وسیله ی ابراز حسهای واقعی میشن گاهی

ـحسهای واقعی آرمش بخش و رشد دهنده هستن , نه

برهم زننده ی آرامش و تخریب کننده

ـحسهای واقعی خسته کننده نیستن و هر آن نفس تازه میکنن

ـحسهای واقعی واقعیتها رو میبینن و بروز میدن .

واقعیتها رو میخوان که بدونن .پس نه بهونه میارن و نه

 بهانه میپذیرن

ـحسهای واقعی نه کسی رو به عرش میبرن و نه کسی رو

به فرش میبرن

ـحسهای واقعی نه ضربه میخورن و نه ضربه میزنن

ـحسهای واقعی تو اوج عصبانیت زیر سوال نمیرن و حساب

و کتاب نمیکنن و از یاد نمیبرن که اگر از یاد بردن و اشتباه کردن,

عصبانیت که فروکش کنه به یاد میارن و انصاف و

احساس جای انتقام و کینه رو میگیره

ـحسهای واقعی لذتهایی رو هدیه میکنن که دقیقه ش

رو با سالها زندگی نمیشه سنجید

_حسهای واقعی شرایط رو همونگونه که هست ترسیم

 میکنن و همونطور که تلاش میکنن برای بهتر شدن شرایط ,

 انتظار درک دارن

_حسهای واقعی رابطه ای واقعی ایجاد میکنن که توش دو نفر

سهیم هستن و درسته که قدمها شمرده نمیشه اما هر دو نفر

 در حد توانشون به سمت هم قدم بر میدارن

_حسهای واقعی  ...